Malaventura

De ruim negen minuten durende openingsscène zet de toon voor Malaventura. Terwijl het langzaam, heel langzaam, lichter wordt en de lichtelijk dreigende muziek onder de huid kruipt, ontwaakt een oude man en doorloopt hij zijn ochtendritueel.
We volgen hem in een reeks lang aangehouden shots op een dag, zijn laatste dag, schuifelend door de straten van Mexico-Stad. Er vindt een reeks ontmoetingen plaats, soms grimmig en raadselachtig, dan weer alledaags of absurdistisch. De oude man dwaalt door zijn verleden terwijl het dagelijks leven langs hem heenglijdt.
De eindcredits stellen dat Malaventura werd opgenomen in 'Chamagoscope'. Het is een knipoog naar de conservatieve Mexicaanse critici die de films van de jongere generatie regisseurs - waartoe Lipkes behoort - afdoen als 'chamago cinema', oftewel 'smoezelige film'. Met zijn statige, weloverwogen beelden bewijst Lipkes echter dat groezelig zeker geen scheldwoord hoeft te zijn.