God No Say So

De Zwitserse regisseur Brigitte Uttar Kornetzky filmde in Sierra Leone, waar van 1991 tot 2002 een burgeroorlog heerste. Ze interviewt enkele van de tienduizenden mensen bij wie een of beide handen werden afgehakt ('All of us were complete before'). Op de vraag of hij zich op de daders wil wreken antwoordt een van hen: 'God no say so'. Kornetzky laat zich rondleiden in een bunkerachtige schuilplaats ('The Bonka'), waar mensen tijdens de oorlog bescherming vonden. En passant vliegt een helikopter over met de gearresteerde Charles Taylor, voormalig Liberiaans president, op weg naar het Sierra Leone-tribunaal.
De filmmaker spreekt een prostituee over haar toekomstdromen en filmt enthousiast dansende kinderen op school. Ze wisselt de portretten af met dromerige beelden van de omgeving, vaak in tegenlicht of close-up en onder begeleiding van trage, dramatische muziek. Ook toont ze regelmatig mensen die breien en naaien - symbool van het herstellen van de geschiedenis en het bouwen aan de toekomst.