Deep End

Deep End is een van Skolimowski's films die in Engeland spelen, maar dit Engeland was in werkelijkheid in Hamburg opgezet. Mike, een jongen uit een arbeidersgezin, vindt als hij van school komt een baantje in het openbare badhuis/zwembad in Fulham, Londen. Daar wordt zijn belangstelling gewekt door Susan, die iets ouder is dan hij en er al een aantal jaren werkt. Al gauw ontwikkelt zijn belangstelling zich tot een obsessie, die Susan in haar voordeel probeert te gebruiken. Uiteindelijk leidt een en ander tot een tragedie voor beiden.
Ondanks het bescheiden budget en een grotendeels geïmproviseerd script is Deep End een van Skolimowski's beste films geworden, bijna zijn meesterwerk. Door de gerichtheid op een stuurloze, naïeve jongeman die op de drempel staat naar de cynische wereld van de volwassenen, sluit deze film naadloos aan op de rest van Skolimowski's oeuvre. Daarbij laat de regisseur hier heel goed zien, net zoals eerder in Le départ (1966), hoe het leven van de westerse mens gedreven wordt door consumptie en dat dit een complex discursief systeem is waarin alles aan elkaar geschakeld is. Deep End kan ook worden bekeken in de context van films over ‘het swingende Londen’, omdat hij de geneugten en gevaren van het leven in deze stad aan het eind van de jaren zestig in beeld brengt. Jane Asher, die Susan neerzet als een typische Sohobitch, was in die tijd een van de iconen van ‘swinging London’. Ze speelt Susan uitstekend, met de juiste mengeling van cynisme en kwetsbaarheid.