Birdman Tale

De politiek en humanitair betrokken Garin Nugroho behandelde in zijn films al vaker de complexe relatie tussen de verschillende etnische groepen in Indonesië en de centrale regering in Djakarta. A Poet bijvoorbeeld, in 2001 in Rotterdam vertoond, speelde grotendeels in het opstandige Atjeh in de jaren zestig. Het poëtische Birdman Tale richt zich op een andere actuele kwestie in de Indonesische samenleving. Het is een geëngageerde en tegelijk speelse zoektocht naar de identiteit van de Papoea's, hun vrijheidswens, hun gebruiken en eigenheden. De mysterieuze en sprookjesachtige Birdman uit de titel is Bertold, een leraar in traditionele dans en aanhanger van Theys Eluay, de in 2000 vermoorde voorvechter van een onafhankelijk West-Papoea, die op geweldloze wijze tot een oplossing probeerde te komen. Als Eluay gearresteerd wordt, moet ook Bertold onderduiken. Zijn vijftienjarige zoon Arnold raakt dan in de ban van een mysterieuze, verwarde Javaanse vrouw die hij ontmoet bij de haven. Delen van de film zijn documentair, zoals een ontmoeting van Nugroho en Theys Eluay, maar ook de poëtische, fictionele delen spelen tegen een decor van historische feiten. Het is voor het eerst dat een Indonesische film Papoea's als hoofdrolpselers heeft en op locatie gefilmd is. Met behulp van Papoea-beelden en -motieven gebruikt en eert Nugroho hun stijl van verhalen vertellen. Het resultaat is ongebruikelijk, grillig en fascinerend.