La fiebre del loco

Met Loco Fever keert Andrés Wood terug naar het decor en thema van zijn voetbaldrieluik Historias de fútbol, dat zich deels afspeelde in het adembenemende landschap van een afgelegen kustplaats in Patagonië. Voor Loco Fever was een bootreis van twintig uur nodig om de set in Puerto Gala te bereiken.Wood schetst op komische en ontroerende wijze de universele problemen van de lokale bevolking met geld, liefde, verraad en vooral de dodelijke combinatie van deze drie ingrediënten. Eens per jaar mag er gevist worden op de zeldzame loco (abalone), een schelpdier waarvoor met name in Japanse restaurants grof geld wordt betaald vanwege de vermeende lustopwekkende krachten ervan. De jaarlijkse vispartij trekt vissers en kooplui vanuit de wijde omgeving en veroorzaakt een heuse 'locokoorts'. Als ware zeemeerminnen weten de kostbare zeevruchten de mannen van het dorp volledig te betoveren, hierbij enigszins geholpen door de aanwezigheid van een groep prostituees, die eveneens vanwege de goede zakelijke vooruitzichten naar het dorp is gekomen. Door de pesotekens in de ogen van de dorpelingen komen oude liefdes en vertrouwensbanden zwaar onder druk te staan. De plaatselijke priester, die eveneens dienst doet als burgemeester, dj en acteur in de radiosoap, probeert de gemeenschap bij elkaar te houden met een onconventionele mix van entertainment, kapitalisme en God, maar heeft aan de sexy schelpen geduchte tegenstanders.