Smashing Monuments

De titel roept misschien beelden op van opgewekt, destructief anarchisme, maar "smashing" slaat hier juist op een relatie tussen mensen en beelden in de openbare ruimte die vriendelijk, joviaal en zelfs een beetje melancholisch is.  

Elk van de vijf leden van het Indonesische kunstcollectief ruangrupa (curator van de controversiële kunsttentoonstelling Documenta 15) loopt naar een plek waar een monument staat. Deze ooit glorieuze beelden zijn nu een beetje verborgen, vergeten, genegeerd. Elk werk, van Pizza Man tot Welcome Monument, belichaamt een bepalend moment in de politieke geschiedenis van het land, een index van hoop en dromen. De kunstenaars zetten gesprekken met deze voorwerpen in scène, in een zich herhalend format dat net zo geschikt is voor een kunstgalerie als voor de bioscoop.

Smashing Monuments van de Argentijnse regisseur Díaz Morales is van alles: pretentieloze performancekunst, een sociaal essay en een populair culturele studie van Indonesisch schoeisel.

– Adrian Martin