Binnen de vele illustere subcategorieën in de cinema is er ook een gewijd aan ezels. Dat wil zeggen, films met pluizige hoofdpersonen, die zich met een vrolijke sierlijkheid voortbewegen, de beste oren hebben en zonder twijfel de mooiste ogen.
De meest recente ezel op het witte doek is de hoofdpersoon in Eo van IFFR-lieveling Jerzy Skolimowski. Wat een eenvoudige naam! En ook z’n leven is eenvoudig: Eo treedt op in een circus met de vriendelijke Kasandra, die weet hoe ze haar donzige vriend tevreden moet houden. Tenminste, tot de dierenrechtenactivisten opduiken bij het circus om de vrijheid te eisen van deze zachtaardige wezens die waarschijnlijk geen ander leven gewend zijn. Al snel verandert de arme Eo in een lastdier, een gebruiksartikel op een zwerftocht door Europa, overgeleverd aan vreemden die hij onderweg tegenkomt, van wie sommigen hem willen bezitten, gebruiken en misbruiken, terwijl anderen simpelweg blij zijn dat ze hem hebben ontmoet.
Zo wordt de mensheid hier op z’n best en z’n slechtst afgespiegeld aan de hand van het enige dier dat God heeft gekozen voor Zijn stem (Numeri 22:28 en 22:30). Maar dat de ezel Hem zo dierbaar is, redt het dier niet van het droevigste lot, het lot dat ons allemaal treft.
– Olaf Möller
De vertoning op 27 januari wordt voorafgegaan door een video-essay van Kevin B. Lee als onderdeel van het Critics’ Choice programma.
Trailer
Deze inhoud is beschikbaar na het accepteren van de marketingcookies.
Film details
- Productielanden
- Italië, Polen
- Jaar
- 2022
- Festivaleditie
- IFFR 2023
- Lengte
- 86"
- Medium/Formaat
- DCP
Dit zou je ook leuk kunnen vinden
-
Wir sind dann wohl die Angehörigen
In maart 1996 werd miljonair en hoogleraar Jan Philipp Reemtsma ontvoerd. Wat deed zijn familie terwijl ze wachtten op zijn terugkeer?
-
Where the Wind Blows
Epos over de ontwikkeling van de Hongkongse rechtsstaat met Tony Leung en Aaron Kwok.
