GLR Young Reporters - dag 5

-

Studenten van het Grafisch Lyceum Rotterdam bezoeken IFFR en maken iedere dag een reportage met hun ervaringen.

Review My Friend the Polish Girl

Spoiler alert: deze review bevat details over de afloop van het verhaal.

Een bijzondere film. Je denkt als eerst: ‘wat moet ik hiervan verwachten’, maar je leert de persoon in de film echt kennen door het verhaal en de manier van filmen.

De regisseur filmt in zwart-wit en brengt het verhaal bijna op een vlog-achtige manier in beeld.

Alicja is verhuisd naar Londen vanuit Polen. Ze heeft weinig geld en een hele aparte persoonlijkheid. Katie, de regisseur, volgt haar dagelijks en maakt een documentaire over het leven van de mysterieuze Alicja. Ze ontmoeten elkaar via een casting, waar Alicja vertelt dat haar vriend Michael kanker heeft. Wanneer Katie haar besluit te gaan filmen, blijkt dat Michael al is genezen, waarna Katie juist meer interesse voor Alicja krijgt.

De vriend van Alicja staat niet achter de film en verlaat haar. Op dat moment komt het verhaal echt op gang. Je ziet een gefrustreerde vrouw die niet wordt geaccepteerd door de inwoners van Londen en eigenlijk geen vrienden heeft. Ook houdt ze niet erg veel van praten en toont ze weinig emotie. Huilen bijvoorbeeld, dat doet ze niet. Toch ziet Katie een verhaal in haar, een diepgang en ze gaat door tot ze die vindt.

Alicja probeert rond te komen van haar baan als servicemedewerker in een bioscoop en richt zich ook op een film die wordt gemaakt. Maar het gaat financieel niet vooruit, al helemaal niet wanneer ze hoort dat haar ex-vriend weer kanker heeft. Na een paar weken sterft hij plotseling. Dan besluit Katie bij haar in te trekken, maar ze maakt meer en meer bizarre momenten mee met Alicja. Wanneer Katie over haar ouders vraagt reageert ze nauwelijks en als ze vraagt of ze misbruikt is, staart Alicja haar aan en lacht.

Het seksuele gefrustreerde gedrag dat de jonge vrouw uitstraalt ga je meer begrijpen door de manier waarop Alicja op dingen reageert. Het is duidelijk dat ze geen leuke jeugd heeft gehad en daardoor haar emoties afsluit en eigenlijk doet wat ze denkt.

Je gaat je door de manier van filmen en de heftige momenten inleven in de persoon en je gaat erbij nadenken. Waarom doen mensen wat ze doen, iedereen heeft zijn eigen reden. Ook draaien Katie en Alicja op een uitdagende manier om elkaar heen, want Katie is zelf ook wel apart te noemen. Dat brengt je als kijker in de war.

Het einde is heftig omdat Alicja zelfmoord lijkt te plegen, maar dan neemt het verhaal een andere wending, gelukkig. Katie blijkt erg rijk te zijn en geeft Alicja geld om de komende maanden haar huur te betalen. Katie vertrekt zelf naar New York om haar film af te maken.

Het is een bijzondere en aangrijpende film. Ik weet niet precies hoe de regisseur het voor elkaar heeft gekregen, maar op een of andere manier raak je verdwaald in je eigen gedachtes en beland je in een soort dromerige sfeer. Daarnaast heeft het een rauw en hard effect, iets wat je echt kan noemen en geen verzachting toont van de maatschappij zoals sommige films. Ik zou deze film aan iedereen adviseren die open staat voor anders, artisticiteit, puur en toch simpel. Iemand die zich helemaal kan inleven op dat soort momenten. Zeker prachtig gespeeld en bijzonder geregisseerd!