Malintzin 17

De duif zal wel nep zijn, peinst het vijfjarige dochtertje van de Mexicaanse filmmaker Eugenio Polgovsky. Misschien is het een robot. Waarom zou de duif anders zo stil zitten, op dat nest dat ze maakte op de elektriciteitsdraden schuin onder hun raam?Zeven dagen en nachten filmde Polgovsky vanuit zijn appartement op twee hoog. Samen met zijn dochter Mile bestudeert hij het voortglijdende (straat)leven: de vuilnisophalers, de buren met honden, de gasleveranciers, de door de bomen rennende eekhoorntjes die op zoek zijn naar eten. De hele tijd vanuit datzelfde oogpunt – eigenlijk hetzelfde als dat van de broedende duif, die de meeste aandacht opslokt. “Papa, waaróm film je die eigenlijk?”

Polgovsky’s zus Mara vond dit materiaal nadat Eugenio onverwacht op 40-jarige leeftijd overleed. Zij monteerde het zorgvuldig tot een film die zowel van haar als van hem is. Een filosofische, observerende documentaire is het, die subtiel maar steeds dwingender vragen stelt over de manier waarop de natuur gedwongen wordt zich aan te passen aan een zich almaar uitbreidende menselijke infrastructuur.

Tegelijk is het een ontwapenende schets van ouderschap. Ze rommelen wat, de vader en dochter. Kletsen, stellen elkaar vragen, verbazen elkaar met de antwoorden, vinden verbondenheid in die gemeenschappelijke blik naar buiten. Polgovsky’s overlijden maakt alles bitterzoet: we zien de wereld die hij achterliet. En zijn dochter, die voortaan zonder hem zal moeten kijken. Een leeg nest.

Trailer

• 

• 

• 

• 

• 

• 

•