EAMI

Eami betekent ‘bos’ in het Ayoreo. Het betekent ook ‘wereld’. Kennelijk maakt het inheemse Ayoreo-Totobiegosode-volk geen onderscheid: de bomen, dieren en planten die hen al eeuwenlang omringen, zijn voor hen alles wat er is. En ze wonen in het gebied dat de grootste ontbossing kent ter wereld.

De Paraguayaanse regisseur Paz Encina reisde voor haar film naar Chaco. Ze verdiepte zich in de mythologie van de Ayoreo-Totobiegosode en luisterde naar hun hartverscheurende verhalen over hoe ze uit hun leefgebied worden verjaagd. Op basis daarvan maakte ze een dromerige, magisch-realistische film over het kleine meisje Eami. Nadat haar dorp is verwoest en haar gemeenschap uiteengevallen, doolt ze door het woud. Ze is de vogelgod – vertelt ze in de poëtische voice-over in haar eigen taal – op zoek naar wie er nog over is. Soms laat Encina stukken interview horen, terwijl ze de kijker laat kijken naar het onbeweeglijke gezicht van Eami.

Eami zal buiten het bos moeten gaan wonen, net als de coñone (letterlijke vertaling: ‘de ongevoeligen’). Encina maakt van haar laatste dwaaltocht een zintuiglijke ervaring, met betoverende beelden en een krachtige geluidsmix. Een schreeuwende vogel. De wind die de bladeren laat ritselen. Iets gromt in de verte. Dan: machines. Paniek. EAMI is een aanklacht, maar meer nog een poging om iets vast te leggen dat verloren zal gaan. ‘Alles onthouden’, zegt de hagedis/oude man die Eami vergezelt op haar reis. ’Als we vertrekken, kunnen we nooit meer terug.’