Interviews

Maak kennis met onze programmeurs

04 november 2022

Het Nederlandse Cinerama Theater Rotterdam, 1960, Nationaal Archief

Interviews

Maak kennis met onze programmeurs

04 november 2022

“Hoog en laag, snel en langzaam, nuchter en gek – cinema bestaat alleen wanneer deze naast elkaar bestaan.”

De programmeurs die de films voor onze aankomende festivaleditie in 2023 selecteren, brengen een ongelooflijke schat aan kennis en ervaring naar Rotterdam. Elke programmeur gebruikt zijn unieke regionale expertise om een echt wereldwijde line-up te creëren vol onontdekte pareltjes en festivalfavorieten. Omdat we dit jaar een aantal nieuwe gezichten hebben in het team, leek het ons leuk om hen te vragen naar hun filmische inspiraties, te beginnen met hun meest gekoesterde filmzalen. 

Kristína Aschenbrennerova 

Focus: speelfilms uit Zuid-Korea, Japan, China, Hong Kong, Taiwan

“Natuurlijk heb ik niet één bioscoop die ik het ‘meest’ koester. Ik vind het vooral leuk om bioscopen te verkennen als ruimtes en als middelen om van het kijken van een film een klein evenement te maken. Maar om antwoord te geven op je vraag, kan ik de Broadway Cinematheque in Yay Ma Zei, Hong Kong, het Filmcasino in Wenen, Aero in Praag, Teatro Nuovo Giovanni de Udine in Udine, en de Kino Lumière in mijn geboorteplaats niet overslaan. De volgorde is volledig willekeurig, bij allemaal heb ik speciale herinneringen.”

Stefan Borsos 

Focus: speelfilms uit Zuid- en Zuidoost Azië

“In plaats van het te hebben over een specifieke filmzaal, wil ik het liever hebben over specifieke ervaringen in bioscopen en wat dat betreft,iedere keer dat ik een Tamil-film heb gekeken met een voornamelijk Tamil-publiek, of het nu in Stuttgart was (bijv. voor Dasavathaaram, 2008) of een klein stadje in Tamil Nadu (I Am God, 2018) was het een bijzondere ervaring. Ze transformeren altijd de filmzaal, maken er een eigen ruimte van, een echte liminale ruimte.”  

Michelle Carey

Focus: speelfilms uit Engelstalige gebieden

“Het Forum in Melbourne. De stoelen zijn oncomfortabel en een deel van de aankleding is onmiskenbaar kitsch, maar ik heb daar zoveel formatieve filmervaringen gehad, zowel op het podium als in het publiek.”

Mercedes Martínez-Abarca

Focus: speelfilms uit Zuid- en Midden-Amerika, Mexico, de Caraïben 

“Ik wil je graag vertellen over de bioscoop waar ik als cinefiel ben opgegroeid, waar ik films keek als tiener: Cine Astoria in Alicante (mijn geboorteplaats). Het was totaal anders dan de andere bioscopen in de stad. Om te beginnen vertoonden ze films zonder nasynchronisatie (een zeldzaam avis toentertijd in een provinciale stad). Ik kan me herinneren dat ik onder andere naar films van Hal Hartley keek en Tod Brownings Freaks.”

Olaf Möller

Focus: speelfilms uit Duitstalige gebieden en de Noordse landen

“Ik ben bang dat ik die moet koppelen aan twee bioscopen in Kyoto: de Honmachi-kan en de Minami-kaikan; de eerste is een locatie waar alleen roze eiga (= erotische films) worden vertoond, en de andere is wat we in dit deel van de wereld een arthouse-theater zouden noemen.

Bij Honmachi-kan houd ik net zoveel van de clientèle als de films die er worden vertoond: tachtigplussers die vaker wel dan niet in slaap vallen, zelfs tijdens de wildste actie op het scherm, en soms luider snurken dan het talent op het scherm kreunen en zuchten; ik weet zeker dat ze er zijn om de bioscoop gezelschap te houden. Het feit dat ze hun hele leven patrons zijn geweest en deze plek zo lang als ze kunnen willen blijven steunen; dat ze een gaijin-jongere als ik hebben geadopteerd, betekent meer voor mij dan veel andere cinerelaties die zich in de loop der jaren hebben ontwikkeld.

Minami-kaikan voelt voor mij als een van de weinige plekken ter wereld waar cinema heerst. De laatste keer dat ik daar was adverteerden ze Béla Tarrs recent gepimpte Sátántangó (1994) naast Kawasaki Minorus toen meest recente essay met dierenmaskers en vulgair surrealisme, Robaman (2020). Hoog en laag, snel en langzaam, nuchter en gek – cinema bestaat alleen wanneer deze naast elkaar bestaan. Al het andere is filmdistributie.”

Lyse Ishimwe Nsengiyumva

Focus: speelfilms en korte films uit Sub-Saharaans Afrika

“Mijn favoriete bioscoop zal altijd de bioscoop van mijn vader zijn. Hij runde vroeger een bioscoop in Kigali, Rwanda. Het was de meest opwindende plek, vol leven en gelach.”

Ivan Ramljak

Focus: korte films

“Ik heb er veel: openlucht, sommige onaf, sommige opgeknapt… Ik was zo geobsedeerd door die plekken dat ik er een film over heb gemaakt (ja, ik ben ook een filmmaker).”

Koen de Rooij

Focus: speelfilms uit Nederland en Vlaanderen en korte films

“Ik heb op dit moment geen specifieke bioscoop of filmzaal die ik koester, maar ik herinner me met veel plezier Zaal 1 in het oude LantarenVenster (waar KINO nu is), waar vroeger meerdere banken, tafels en willekeurige stoelen stonden. Ik en een paar vrienden probeerden altijd naar films te gaan als ze in die specifieke zaal vertoond werden.”

The Forum Theatre in Melbourne

Filmcasino, Vienna, source: Filmcasino.at

Filmcasino, Vienna, source: Filmcasino.at

Kigali, Rwanda, source: wikimedia.org (Adrien K)

Film still: I am God

Screen 1 at KINO Rotterdam

Cines Astoria, Alicante, source: bachilleratocinefilo.com

Minami-kaikan, Kyoto, source: insidekyoto.com

Andere berichten over IFFR 2023