In Outrage en Outrage Beyond, de voorgaande delen van deze yakuza-trilogie, veroverde het Japanse Hanabishi-misdaadsyndicaat de macht na een felle strijd met de Sanno-clan. Veelzijdig regisseur Kitano Takeshi, die al eerder (zie Sonatine) het gangstergenre een eigen signatuur gaf, zet deze finale strak en stijlvol, maar ook kil en hard neer, al ontbreekt een toets gitzwarte humor niet. Otomo (Kitano), de stoïcijnse yakuza van de oude stempel, heeft nu een Koreaanse beschermheer. Hij zou het liefst gaan vissen met zijn maat Ichikawa, maar het lot beslist anders.

Een onbenullig incident in een Koreaans bordeel is de vonk die een breed uitwaaierende strijd tussen meerdere rivalen doet ontbranden. Otomo ziet zich genoodzaakt om zich te mengen in dit schaakspel van mannen in gedistingeerde kostuums. Een kille, met abrupte geweldsexplosies doorsneden wereld waarin gangsterromantiek ontbreekt, de oude yakuza-codes vervangen zijn door meedogenloos opportunisme en zelfs de politie naar de pijpen van de misdaad danst.