De lichtvoetige titel is bedrieglijk. Filmmaker Baek Seungbin bedacht, zo verklaart hij, dit verhaal uit verlangen naar een humanere samenleving en uit mededogen met buitenstaanders die over het hoofd worden gezien. Aan de oever van een meer zit een gedeprimeerde filmregisseur. Hij is jarig, maar dat vrolijkt hem niet op. Hij worstelt al tien jaar met een nieuw script dat uitgaat van de vraag: als morgen de wereld vergaat, wat zou een eenzaam iemand als hijzelf doen op die laatste dag? 

Juist wanneer hij er de brui aan wil geven, hoort de regisseur een vreemde explosie en krijgt hij bezoek van vier raadselachtige figuren die hem goed schijnen te kennen. Ze beweren fans van hem te zijn. Ze beloven hem een verjaarscadeau wanneer hij wil voorlezen uit zijn nieuwe script dat, al dan niet toevallig, gaat over mensen die een dag voor het einde van de wereld jarig zijn.
Aldus de raamvertelling waarin Baek drie andere verhalen heeft verpakt. Een zestienjarige scholiere zonder vrienden, een overwerkte huisvrouw en een ongelukkige professor zijn daarin de hoofdpersonen. Alle drie krijgen ze onverwacht bezoek van iemand die hun iets belangrijks teruggeeft in hun leven. Zo blijkt deze merkwaardige combinatie van mysterie, bizarre voorvallen en gevoelvol realistisch drama met een humoristische toets misschien toch minder pessimistisch te zijn dan het gesuggereerde einde van de wereld doet vermoeden. Een eigentijdse fantasie met veel ruimte voor interpretatie.