Scumbag

Phil, een jonge wannabe dj, werkt bij een telemarketingbedrijf waar alleen krankzinnigen, ex-gedetineerden en junks werken. Geen ideale omgeving voor iemand die wil afkicken en zijn vriendin wil behouden. Regisseur Mars Roberge noemt Scumbag “een moderne versie van een stuk van John Osborne” – een treffende verwijzing naar de auteur van Look Back in Anger, de belichaming van het naargeestige onbehagen pal na de Tweede Wereldoorlog.
Scumbag, geïnspireerd door het frauduleuze Canadese bedrijf waarvoor Roberge werkte voor hij dj werd (succesvoller dan zijn personage), is een duistere doe-het-zelf-, graag-of-niet-komedie met een muzikale hartslag  – als een gefragmenteerde MTV-videoclip, een luidruchtige soundtrack met punk en elektronische muziek; direct en vol satirische energie. In de film maken ook veel figuren uit de Amerikaanse undergroundcultuur in cameo’s hun opwachting, zoals filmmaker Nick Zedd, actrice Penny Arcade, pornolegendes Nina Hartley en Ron Jeremy, en punkzanger Keith Morris.