Réparer les vivants

Katell Quillévéré (Un poison violent, 2010; Suzanne, 2013) regisseerde een bijzondere cast, met Bouli Lanners en Tahar Rahim als de artsen die de geschokte ouders van een verliefde, sportieve en plotseling overleden tienerjongen moeten informeren over de mogelijkheid van orgaandonatie. Ondertussen wacht elders een doodzieke vrouw (Anne Dorval) onrustig op een donorhart.
Réparer les vivants (naar de gelijknamige roman van Maylis de Kerangal en met een soundtrack van Alexandre Desplat) wisselt tussen deze invalshoeken – van rouwende ouders, terminale patiënte en professionele medici, elk met eigen geheimen – en verweeft ze tot één samenhangende dans van dood en leven. Voor alle partijen geldt dat ze onder grote tijdsdruk existentiële beslissingen moeten nemen. Maar in plaats van lange discussies met opsommingen van argumenten, richt Quillévéré zich vooral op de emotionele gevolgen, met flashbacks naar de overledene in de kracht van zijn leven.