Oratorio for Prague

Als groot bewonderaar en directe getuige van de Praagse Lente wilde Němec er een documentaire over maken om de eerste stappen vast te leggen die communistisch Tsjechoslowakije eind jaren 60 zette in de richting van democratie. Terwijl hij geestdriftig en zelfs euforisch de straten van Praag filmde die bruisten van ongekende vrijheid en jonge mensen die een nieuwe wereld zagen openbloeien, kon hij niet vermoeden dat alles spoedig teruggedraaid zou worden door de invasie van het Sovjetleger, dat diezelfde straten zou bedekken met het bloed en de lijken van jonge demonstranten. Vrede die verandert in geweld en chaos, en hoop die afbrokkelt tot een illusie en pure leegte vormen de eigenlijke onderwerpen van deze film, die de bekende beelden van Sovjettanks bevat die de Praagse Lente vermorzelen.
Die beelden, die Němec en zijn crew zonder toestemming maakten, werden het land uitgesmokkeld en onmiddellijk door de westerse media opgepikt, waarmee deze de propagandistische, pro-invasie-versie van dezelfde gebeurtenissen tenietdeden die de communisten gefabriceerd hadden.