Suntan

Regisseur Papadimitropoulos noemt dit heel treffend een ‘coming-of-middle-age-film’. Zijn hoofdpersoon Kostis, een introverte, ongelukkige en ingedutte veertiger, gaat als huisarts op het Grieks vakantie-eiland Antiparos werken. Een groepje jonge toeristen trekt hem uit zijn schulp met uitstapjes naar het naaktstrand en uitbundige alcoholische avonden in clubs, waarbij vooral de frivole Anna hem het hoofd op hol brengt. Kostis gaat erin mee, maar heeft moeite de jeugd bij te benen. De tragikomische film brengt soepel twee heel verschillende werelden bij elkaar: de onbezorgde roes van de vakantievierders en de schrijnende eenzaamheid van de man die een vroege maar hevige midlifecrisis doormaakt. En passant geeft Papadimitropoulos een mooi beeld van de ietwat decadente en onwezenlijke sfeer die in de zomer heerst op eilanden als Antiparos, waar de lokale bewoners veel van de toeristen tolereren omdat ze nu eenmaal de grootste bron van inkomsten vormen.