Noche de vino tinto

Een teleurgestelde man ontmoet een teleurgestelde vrouw. Ze praten wat, gaan naar een ander café, praten nog wat, weer een ander café, meer gepraat…
De Chinese wijk verandert langzaam in een doolhof. De schaduwen op hun gezicht lijken soms verontrustend diep - alsof iets in het duister loert op een kans om hun hoofd op te slokken. De nacht herbergt duizend verhalen, en de wijn en heftige intimiteit tussen vreemden roepen sommige van die verhalen op in het schemerlicht.
Naar de normen van de Escuela de Barcelona is dit een tamelijk sobere (ondanks alle drank), broeierig realistische film - geen vormexperimenten, niets al te choquerends, geen openlijke provocaties. Misschien wel omdat de onrust van de hoofdpersonen, hun stille woede, hun gevoel van in de val zitten en hun verlangen naar verandering al ondermijnend genoeg zijn in een samenleving die erop was gericht de mensen in toom en op hun plaats te houden.