Un jeune poète

Dit zomerse speelfilmdebuut van kortefilmmaker Damien Manivel oogt zo licht als de azuurblauwe hemel boven de Middellandse Zee, waar de jonge poëet uit de titel op uitkijkt. In het Zuid-Franse vissersplaatsje Sète zoekt deze would-be-dichter naar inspiratie. Met pen en notitieblok wandelt hij wat rond, hopend op de literaire vonk. Maar de ideeën willen maar niet komen, ook al doet hij alles wat een dichter zou doen: een heuvel beklimmen, op een bankje zitten bij het kerkhof, met een meisje een museum bezoeken en wodka drinken.
De zeven hoofdstukken corresponderen met de dagen van de week, waarin Rémi zijn dichterschap steeds verder ziet verschrompelen. Het charmante, beetje slungelige spel van Rémi Taffanel maakt van Un jeune poète (Special Mention Locarno) een ontwapenende, zachtaardige film over een jongen waar een zee in schuilt die maar niet gaat kolken. Manivel speelt met het contrast tussen het kalme plaatsje, gedrenkt in blauw en wit, en Rémi’s duistere, innerlijke worsteling met de taal.