Timbuktu

Even buiten Timboektoe leven Kidane, zijn vrouw Satima, hun dochter Toya en de jonge herder Issan. De stad is in handen van religieuze fundamentalisten; muziek maken, lachen, roken en voetbal zijn verboden. Vrouwen mogen er niks, iedere dag spreekt een geïmproviseerd tribunaal even absurde als tragische veroordelingen uit. Dan doodt Kidane per ongeluk de visser Amadou, die zijn geliefde koe willens en wetens heeft geslacht, en komt zijn lot in handen van de Jihadisten met hun nieuwe wetten.
De Frans-Mauretaanse regisseur Abderrahmane Sissako baseerde Timbuktu op een waargebeurde geschiedenis uit 2012, toen Al Qaida-strijders Aguelhok in trokken en de ouders van twee jonge kinderen doodden door steniging omdat zij niet getrouwd waren. De Jihadisten filmden de steniging en zetten het op het internet. De media besteedden er nauwelijks aandacht aan, tot onbegrip van Sissako.
Een woedende aanklacht is zijn film echter niet; Timbuktu is een fraai gefotografeerd, poëtisch en ontroerende pleidooi voor begrip, met mooie muziek van de Malinese Fatoumata Diawara, die ook een rolletje heeft.