Paul Sharits

Halverwege de jaren zestig begon Paul Sharits (1943-1993) de mogelijkheden van het stroboscopische effecten te verkennen. In de daaropvolgende decennia bleek Sharits opmerkelijk hardnekkig in zijn zoektocht naar de totale deconstructie van de parameters van de 16mm-film. Dat leverde nieuwe vormen op, zoals meervoudige projectie-installaties, ‘bevroren’ filmstroken tussen vellen plexiglas en met inkt ingekleurde scheidingslijnen voor abstracte films.
Mirons documentaire biedt niet alleen een geweldige samenvatting van een van de meest eigenzinnige en relevante oeuvres binnen de geschiedenis van de avant-garde, hij schetst ook het portret van een getormenteerde, diep romantische kunstenaar, die altijd het lot tartte en ook nog gebukt ging onder een erfelijke geestesziekte. De reconstructie van een tragische carrière wordt verlevendigd met een weelde aan illustraties, in combinatie met familiefilmpjes en ander zeldzaam archiefmateriaal.