Silence radio

Een dorp op het Franse platteland - er wonen vooral bejaarden. Hun leven is traag en stil, alsof de tijd al jaren stilstaat. De tijd staat altijd stil als er iets cruciaals gebeurt in het leven; het einde van een liefde of het verlies van een naaste. Elke dorpeling heeft zijn of haar persoonlijke zorgen, leed en momenten van geluk. Maar ze delen één 'medicijn': het plaatselijke radiostation, dat ouderwetse programma’s uitzendt en zo het hart van de gemeenschap vormt.
Valéry Rosier maakte een subtiel maar opzienbarend portret van deze mensen, door ze te filmen op intieme momenten van eenzaamheid, nostalgie en verlangen. Ze worden stilletjes geportretteerd, thuis, in het lunapark, in de oude interieurs en zieltogende omgevingen van het provinciale Europa, gefilmd als hedendaagse installaties van de voorbijgaande en terugkerende tijd. Deze expressieve beelden lijken tegelijk meelevend en ironisch te zijn.