Mary Is Happy, Mary Is Happy

Men neme de Twitter-feed van een willekeurig tienermeisje. Vierhonderdtien opeenvolgende tweets, om precies te zijn, exact zoals ze geschreven werden, zonder er een over te slaan of de volgorde te veranderen.
De Thaise regisseur Nawapol Thamrongrattanarit (wiens speelfilmdebuut vorig jaar werd geselecteerd voor de Tiger Awards Competitie) daagde zichzelf voor zijn tweede lange film uit om uit deze stroom willekeurige, vaak betekenisloze flarden uit een leven een nieuw narratief te smeden. Het werd het verhaal van Mary, die in het laatste jaar van de middelbare school worstelt met de willekeur van het leven. Ze kibbelt met haar beste vriendin Suri, met wie ze het jaarboek maakt, en wordt verliefd op de mysterieuze M.
De teksten in beeld - grofweg twee zinnen per minuut - bepalen de springerige montage, en maken dat Mary zich in het eerste halfuur van alles op de hals haalt, van het kopen van een inktvis tot een ongeplande trip naar Parijs. Maar gaandeweg weet Thamrongrattanarit verrassend veel emotie in de vertelling te leggen.