Ida

Pawlikowski bouwde zijn reputatie als filmmaker op in Engeland, maar keert met Ida in onderwerp, in stijl en mentaliteit terug naar zijn vaderland. De film, gesitueerd in een zwart-wit Polen anno 1963, ademt in sfeer, ironie, humanisme en cynisme, de geest van een zo goed als verdwenen Oost-Europese filmcultuur.
De goedgelovige novice Anna staat op het punt staat in te treden, maar moet eerst contact zoeken met haar laatst levende familielid, een kettingrokende tante die werkt als rechter. Deze zelfingenomen Wanda onthult dat Anna eigenlijk Ida heet en joods is. Samen gaan ze door het desolate Polen op zoek naar de waarheid over de familie van Anna en daarmee naar het verleden: de Tweede Wereldoorlog is niet ver weg. Ondertussen dient het perspectief op vrijheid zich aan in de persoon van een liftende jazzmuzikant die een oogje krijgt op Anna. Ook Polen kende destijds een periode van enige politieke dooi.