Chronicle of a Disappearance

Na vele jaren in New York te hebben gewoond, keerde de Palestijnse cineast Elia Suleiman begin jaren negentig terug naar Israël. Hij gebruikte zijn positie als halve insider en halve outsider om te analyseren in hoeverre de Arabische bevolking van Israël haar nationale identiteit aan het verliezen is.
In een grappige en ironische mix van vertelling, documentaire en autobiografie ontmoeten we de stadse Arabische middenklasse: een gepensioneerde man die computerspelletjes speelt terwijl hij zijn shisha rookt, twee verveelde mannen die flesjes 'heilig water' vullen met de kraan, en een jonge vrouw op zoek naar een appartement. Dit terwijl groteske Israëlische politiewagens jagen op terroristen.
Elia Suleiman is tegelijkertijd regisseur en hoofdpersoon, en neemt de gedaante aan van personage en toeschouwer, van bemiddelaar en verhalenverteller, net zoals de film zich beweegt tussen documentaire, fictie, herinnering en heden. De film maakte in 1997 deel uit van de IFFR Tijger Competitie.