Los salvajes

Visueel indrukwekkend speelfilmdebuut over een groep jonge delinquenten die met geweld uit een tuchtschool ontsnapt en in de Argentijnse wildernis terechtkomt. Los salvajes is fel realistisch in de openingsscènes, maar overstijgt al snel tijd en plaats, met een scherp oog voor de schoonheid van het landschap.
Woorden spelen in Los salvajes duidelijk een minder prominente rol dan beelden, en daarmee onderscheidt het solo-regiedebuut van Alejandro Fadel zich van de films die hij onder meer voor Pablo Trapero schreef (Leonera, Elefante blanco). Ook cameraman Julian Apezteguia is afkomstig uit Trapero’s crew.
De eerste helft van de film volgt de vier jongens en een meisje op hun trektocht naar een onbekende bestemming. Door interne strijd en ongelukken valt de groep uit elkaar, waarna het verhaal zich concentreert op de jongste van het stel. In de afdaling naar een meer en meer ongrijpbare en mythische wereld brengt het lot de personages kortstondig bij elkaar, waarna ze elkaar voor altijd kwijtraken.