Chekhov's Motifs

Chekhov’s Motifs is geconstrueerd volgens het principe twee in een. Door Tsjechovs verhaal ‘Lastige Mensen’ te combineren met het humoristische stuk ‘Tatjana Repina’ dwingt Moeratova tot een ongewone manier van kijken, zelfs in de moderne kunst.
Tsjechov negeerde alom aanvaarde toneelafspraken, Moeratova breekt met de conventies van film. In Chekhov’s Motifs vormt een familiedrama en een huwelijk tussen twee onbekenden het contrapunt in een ongewone, cinematografische tijd. Moeratova behandelt het fenomeen schouwspel/vertoning door een Russisch-orthodoxe huwelijksinzegening te filmen in de huidige tijd. Dit ritueel filmt zij als een documentaire, als een realityshow, waarmee ze het schouwspel ontheiligt, maar niet het mysterie.
Door beelden, ritmes uit verschillende tijden en eigen leitmotiven te verbinden, maakt Muratova de tijd tot de centrale held van de film. De metafysica van de tijd stulpt door de kieren van het voortkabbelende leven en steekt de kop op in proza en poëzie, in schoonheid en lelijkheid: schertsvertoning en ritueel tegelijk.
Moeratova is overgeleverd aan haar eigen zelfstandigheid. Misschien dat daarom haar kunst onbegaanbaar wordt genoemd.