Boy Eating the Bird's Food

In het licht van het draconische bezuinigingspakket dat het bijna failliete Griekenland onlangs doorvoerde, is Boy Eating the Bird’s Food bijzonder actueel. Toch is deze update van Knut Hamsuns roman Honger (1890) meer existentieel drama dan politiek pamflet - zelfs met een contratenor (de hedendaagse aanduiding voor castraat) in de hoofdrol en honger als alles overheersend thema.
Vervreemd van vrienden en familie woont Yorgos in een kaal flatje in Athene. Hij struint afvalbakken af, steelt kliekjes van buren en eet het zaad van zijn enige gezelschap, een tegen de klippen op zingende kanarie. Zijn enige contact met de buitenwereld bestaat uit het stalken van een mooie hotelreceptioniste. Als hij uit zijn woning wordt gezet, heeft hij echt niets meer.
Rauw-realistisch en beklemmend is de toon van Boy Eating the Bird’s Food - heel anders dan het gestileerde absurdisme van de recente Greek Weird Wave-cinema. Dit debuut, dat associaties oproept met Dostojevski en Camus, heeft zich al bewezen als festivalhit.