O insigne ficante

In de marge van de Boca bewoog zich een subversieve dagboekschrijver, een luistervink die losjes vloeiende super8-films maakte, waarin Rogério Sganzerla, Carlos Reichenbach, José Mojica Marins en tientallen anderen uit de filmwereld van São Paulo voorbijkomen. Soms legde hij gewoon de kroeggesprekken van deze uitblinkers vast, maar hij kon ook opeens afdwalen en zelfs fictieve zijpaden op gaan die door diezelfde gesprekken waren geïnspireerd.
Ferreira’s super8-films werden alleen clandestien vertoond en de relatieve onzichtbaarheid van films als O vampiro da cinemateca en O insigne ficante verhieven het filmclubgebeuren tot een kunst van vindingrijkheid, om niet te zeggen een subversieve reactie op de militaire onderdrukking. Als een brutaal eerbetoon aan de pornochanchada is bijvoorbeeld in The Vampire een close-up te zien van een masturberende man. Ergens anders wordt een door Orlando Parolini onverstaanbaar voorgedragen gedicht onderbroken door de commentaarstem van Ferreira met de mededeling dat Kodak de geluidskwaliteit van het Super8-materiaal heeft verminderd. Ferreira schotelt ons oprecht en persoonlijk een verborgen geschiedenis van de Boca voor. O insigne ficante wordt vertoond in combinatie met O vampiro da cinemateca.