Les éclats (Ma gueule, ma révolte, mon nom)

Sylvain George stelde deze aangrijpende, gritty zwart-witfilm samen uit beelden van zijn eerdere documentaire Qu’ils reposent en révolte (Des figures de guerres I) uit 2010. Daarin toont hij zo’n drie jaar uit het leven van illegale immigranten die in de Noord-Franse havenstad Calais gestrand zijn, op weg naar Engeland. Het zijn de ‘ongedocumenteerden’, veelal mannen van Noord-Afrikaanse afkomst of afkomstig uit het Midden-Oosten. Ze verblijven hier illegaal en brengen hun dagen door met overleven en vluchten voor de politie.
Les éclats toont in experimentele vorm scènes uit het dagelijks bestaan van deze mensen aan de rafelranden van een westerse maatschappij waarin zij niet welkom zijn. Koele registraties van het rommelige, vijandelijke niemandsland en oorlogachtige achtervolgingsbeelden worden afgewisseld met interviews, waarin enkele mannen openhartig vertellen hoe ze zich voelen. Het levert schrijnende verhalen op en maakt inzichtelijk dat deze mensen niet zoeken naar het zogenaamde ‘betere leven’, maar op de vlucht zijn om te kunnen blíjven leven.