Charmante documentaire, voornamelijk gedraaid op nostalgisch super 8, over Sigrídur Níelsdóttir, de ‘grand old lady’ van de IJslandse muziek. Haar eerste album verscheen in 2001, toen ze al 71 was, en ze werd een cultfenomeen. Ze maakte haar hele leven al muziek, maar had die nooit opgenomen. Toen ze daar eindelijk mee begon, op een cassetterecorder in haar keuken, waarbij ze een keyboard bespeelde en allerlei huishoudelijke apparaten die rare geluiden maakten, wist ze van geen ophouden meer. Sindsdien heeft ze ruim 600 zelfgemaakte liedjes opgenomen en 59 (!) albums uitgebracht.
Níelsdóttir viel al snel op in de onafhankelijke muziekscene in IJsland. Artiesten als Björk en leden van Sigur Rós en Múm spraken in interviews lovend over haar muziek. In 2003 gebruikte Slowblow twee nummers van haar voor de soundtrack van de film Nói Albínói, die te zien was in de Tiger Awards Competitie in Rotterdam.
Het levensverhaal van deze Deens/IJslandse grootmoeder, al even rijk aan merkwaardigheden en toevalligheden als haar muziek, wordt onthuld met behulp van animaties, oude foto's en haar eigen woorden.
- Filmmakers
- Orri Jónsson, Kristín Björk Kristjánsdóttir, Ingibjörg Birgisdóttir
- Première
- Internationale premiere
- Productielanden
- IJsland, Denemarken
- Jaar
- 2011
- Festivaleditie
- IFFR 2012
- Lengte
- 62'
- Medium/Formaat
- Betacam Digi
- Originele titel
- Amma Lo-fi
- Talen
- Deens, IJslands
- Producenten
- Sæmundur Nordfjord, Louise Johansen
- Productiebedrijven
- Republik Productions, Sunn Productions
- Sales
- Sunn Productions
- Scenario
- Kristín Björk Kristjánsdóttir, Orri Jónsson
- Camera
- Kristín Björk Kristjánsdóttir, Orri Jónsson
- Editor
- Ingibjörg Birgisdóttir, Orri Jónsson
- Muziek
- Sigrídur Níelsdóttir