Dernière séance

Met zijn bleke gelaat, doordringende blik en ondoorgrondelijke uitdrukking die zowel droevig als griezelig is, kon hij zo zijn weggelopen uit een van de oude klassiekers van het witte doek. Sylvain is de cinefiele operateur van een kleine buurtbioscoop. French Cancan (1954) van Jean Renoir is een van zijn favorieten. Maar zijn filmliefde heeft ook een duistere kant. 's Nachts verandert hij in een kille moordenaar die het voorzien heeft op vrouwen met oorbellen. We houden ons hart vast voor de jonge actrice die binnenkort haar debuut maakt in het toneelstuk Phèdre van Jean Racine en argeloos verliefd is geworden op Sylvain.
Laurent Achard, die in 1999 een Tiger Award kreeg voor Plus qu'hier, moins que demain, brengt met Dernière séance een ode aan de cinema in de vorm van een ingetogen, maar daarom niet minder beklemmende horrorfilm. Genreconventies zet hij soepel naar zijn hand. Spanningsmuziek ontbreekt bijvoorbeeld geheel, waardoor de ijselijke kreten des te beter uitkomen.