Der Fluss war einst ein Mensch

De jonge Duitser Jan Zabeil treedt in zijn speelfilmdebuut in de voetsporen van Werner Herzog. Hij reisde met een minicrew - een acteur, een cameraman en een geluidsman - naar Afrika om er op avontuur te gaan in de wildernis. Zijn film is half documentair, half in scène gezet en grotendeels geïmproviseerd. Echte en verbeelde gebeurtenissen grijpen in elkaar, met als resultaat een nachtmerrieachtig geheel over vervreemding en desoriëntatie.
Een blanke jongeman, gespeeld door Alexander Fehling, verliest langzaam elk gevoel voor logica. Hij is in Afrika te gast op het grondgebied van alle dieren, en kan ieder moment worden verslonden. Wanneer de oude visser die hem stroomopwaarts brengt spoorloos verdwijnt, staat hij er alleen voor.
Een confrontatie met zijn eigen angsten en waarnemingen volgt. Maar wat er precies in hem omgaat, blijft een gesloten boek. Zabeil laat de meeste vragen onbeantwoord. Een helletocht door donker Afrika - zonder dat het exotisme geëxploiteerd wordt.