Todos tus muertos

Regisseur Carlos Moreno, die een paar jaar geleden de verhitte en gewelddadige absurditeit van Colombiaans stadsmachismo verbeeldde in Perro come perro, situeerde zijn tweede film op het Colombiaanse platteland. Het gegeven is gruwelijk eenvoudig: een doodgewone boer vindt op een vroege zondagochtend op zijn maisakker een enorme stapel lijken. Geschokt en woedend meldt hij het geval bij de lokale autoriteiten, maar die hebben reden om de zaak niet onder ogen te willen zien. Het is namelijk verkiezingsdag.
Bang dat er een landelijk schandaal in hun achtertuin heeft plaatsgevonden dat de verkiezingen zou verstoren, proberen de burgemeester en de politiechef de zaak te ontkennen en voor zich uit te schuiven. Maar een berg lijken verdwijnt zelfs in Colombia niet zomaar. En dit soort nieuws is niet eenvoudig geheim te houden.
Moreno gebruikt dit briljante gegeven voor een verontrustende allegorie over de situatie op het platteland van het door een slepende burgeroorlog geplaagde Colombia. Maar de les is ook van toepassing op veel andere plaatsen waar armoede, geweld, rechteloosheid en machtspolitiek hand in hand gaan. De passend surreële en satirische toon, zichtbaar en hoorbaar in zowel de expressieve geluidsband als de fraaie visuele vondsten, staat de spanning niet in de weg. Integendeel.