Mistérios de Lisboa

De Chileense oude meester Raúl Ruiz maakte met de Proust-verfilming Le temps retrouvé (1999) eerder al een mozaïek- en labyrintverhaal. Het vier-en-een-half uur durende, adembenemende Mistérios de Lisboa, door hemzelf aangekondigd als misschien wel zijn laatste film, is ook gebaseerd op een 19e-eeuwse epische roman, van de Portugese schrijver Camilo Castelo Branco. Spil in het ingenieuze netwerk is bastaardzoon Joao, die wil weten wie zijn ouders zijn. De priester die voor hem zorgt, herenigt hem met zijn moeder, een beeldschone gravin. Vervolgens ontrolt zich een spiraal van verhaallijnen waarin talloze personages langskomen. Hun lot komt samen, valt uit elkaar, om weer samen te vloeien. Allemaal blijken ze een geheime identiteit met zich mee te dragen - ook Joao is niet wie hij lijkt. Met behulp van een magistrale cameravoering en weelderige composities van de aristocratische interieurs, maakt Ruiz een imposante mammoetfilm, elegant kostuumdrama en een sprankelend sprookje ineen.