Lucía

In zijn eerste speelfilm schetst Niles Atallah een gevoelig portret van Lucía, een jonge naaister die samen met haar vader Luis in een oud huis in de Chileense hoofdstad Santiago woont. De relatie met haar werkloze, fysiek aftakelende vader staat centraal. Van belang is ook dat de film zich afspeelt in december 2006, in de periode tussen de begrafenis van voormalig dictator Pinochet en Kerstmis.
In de berichtgeving over Pinochet is onder meer aandacht voor een kennis van Lucía en Luis, een dokter die verdacht wordt van martelingen tijdens de dictatuur. Een cadeau dat Lucía krijgt voor kerst voert haar terug naar haar jeugd, toen ze nog onbezorgd was en haar vader vitaler en sterker.
De film laat subtiel zien hoe sterk het verleden doorwerkt in de levens van Lucía en Luis, en hoezeer de Chileense geschiedenis is verweven met het heden. Atallah maakt hier en daar gebruik van de stop-motion-animatietechniek, die hij eerder gebruikte in korte animatiefilms.