Imagens de uma cidade perdida

Jon Jost kijkt zorgvuldig. Langdurig. Hij vertrouwt op zijn kunde als cameraman en hij vertrouwt erop dat wat hij ziet en bewondert ook door een ander bewonderd kan worden. En als anderen het dan niet zien of er niet het geduld voor hebben dan is dat maar zo. Jost is een van de meest vrijgevochten en vrijzinnige filmmakers. Radicaal in zijn opvattingen en werkwijze. Als een van de eerste filmmakers van zijn generatie heeft hij de mogelijkheden van digitale video volledig omarmd. Het gaf hem een bijna absolute vrijheid en hij heeft die vrijheid niet meer opgegeven.
De opnamen in Portugal (vooral van de wijk Alfama in Lissabon) dateren van ruim een decennium geleden (1997-98). Waarschijnlijk door persoonlijke omstandigheden heeft hij het materiaal laten rusten. Het is hier niet de plaats om daar op in te gaan. Maar die al of niet afgedwongen pauze gaf het materiaal een onwerkelijk mooi patina. Zo snel is het weemoedige Portugal van de 'saudade' verdwenen. Mooi dat het hier nog te zien is.