Hawi

El Batout begon zijn carrière als documentairemaker, wat ook in zijn derde fictiefilm zichtbaar is. Hij maakte de opnamen op bestaande locaties in de Egyptische stad Alexandrië, werkte met een amateurcast en liet een script achterwege. Het verhaal van Hawi, ondersteund door het Hubert Bals Fonds, ontstond al improviserend. De structuur is niet rechttoe rechtaan, eerder een organisch mozaïek. Met karakters die verbonden zijn, zonder dat ze dat van elkaar weten of dat ze elkaar überhaupt ontmoeten.
Youssef, Ibrahim en Fady zaten twintig jaar geleden in dezelfde gevangenis. Youssef is net vrijgelaten, om een aantal vertrouwelijke documenten terug te vinden. Ibrahim wil na twintig jaar zijn dochter weer zien, die bij musicus Fady in opleiding is. Verder is er nog een oude paardenman die hoopt zijn geliefde dier te genezen, en een tv-presentator die een gast nodig heeft voor zijn show. Allemaal zijn ze op zoek naar iemand of iets, in dit caleidoscopische portret van eenzaamheid en wanhoop in hedendaags Egypte.