Na het floppen van El niño de la luna veranderde de status van Villaronga in één klap van wonderkind in auteur maudit. Verschillende projecten in de eerste helft van de jaren 1990 - zoals verfilmingen van romans van Mercè Rodoreda (La mort i la primavera, 1986) en Hanns Heinz Ewers (Der Zauberlehrling oder Die Teufelsjäger, 1909) - bleken onuitvoerbaar. Om toch aan de slag te blijven, zag hij zich gedwongen opdrachtwerk te accepteren. Dit resulteerde onder meer in het met veel vakmanschap gemaakte El pasajero clandestino, een deels op Tahiti gesitueerd verhaal over de dood van een machtige filmdistributeur. Deze verfilming van Georges Simenons gelijknamige detective werd matig ontvangen, wat vooral te wijten was aan het zwakke plot - nooit Simenons sterkste kant. De regie daarentegen verraadt de hand van de meester, vooral in de scènes zonder dialogen, de passages waarin het verhaal verteld wordt met enkel beelden.
- Filmmaker
- Agustí Villaronga
- Productielanden
- Frankrijk, Spanje
- Jaar
- 1995
- Festivaleditie
- IFFR 2011
- Lengte
- 96'
- Medium/Formaat
- Betacam SP
- Internationale titel
- El pasajero clandestino
- Taal
- Catalaans
- Producent
- Agustí Villaronga
- Sales
- Massa d'Or Produccions
- Scenario
- Agustí Villaronga, André Graill, Pierre Javaux, based on the novel by Georges Simenon
- Camera
- Carles Gusi
- Editor
- Amat Carreras, Thierry Dorval
- Production Design
- Llorenç Miquel
- Sound Design
- Gabriel Haoa, André Rigaut
- Muziek
- Béatrice Thiriet
- Cast
- Simon Callow