Color perro que huye

Een fragmentarisch en associatief dagboek en reisessay, vrij naar Jheronimus Bosch. Wanneer een ongeluk tijdens het filmen hem enkele maanden aan zijn bed kluistert, gaat regisseur Andrés Duque graven in zijn archieven. Geen filmrollen of videobanden, maar digitale enen en nullen op zijn harde schijf. Beelden van zijn vrienden in Spanje, wandelingen door Barcelona en een reis terug naar zijn geboorteland Venezuela.
De beelden zijn echt en, zo stelt een openingstitel, 'in alle oprechtheid geordend en getoond'. Maar, zo waarschuwt de maker direct daarna: 'de waarheid is dit niet'. Duque vertroebelt het narratief door omissie, suggestie en manipulatie.
En hij becommentarieert het geheel in overdenkingen in ondertitels, over het leven en de dagelijkse realiteit in Spanje. 'Het is mijn leven in die beelden', stelt Duque, 'en dit is de eerlijkste manier om het weer te geven.'