Mundane History

Deze eerste lange speelfilm van de in New York opgeleide Thaise filmmaakster Anocha Suwichakornpong is mysterieus als het bestaan zelf - al begint het allemaal met een doodsimpel verhaal. Een verbitterde jongeman die na een ongeluk tot zijn middel verlamd is, krijgt een nieuwe verpleger toegewezen. Hun verhouding is op zijn minst koel en ook de autoritaire vader, die zich zelden laat zien, is geen toonbeeld van warmte en begrip. In lange, neutrale scènes, gescheiden door harde cuts, tekenen zich de contouren af van een ingetogen psychologisch drama waarin het cynisme van de jongeman geleidelijk plaatsmaakt voor een hernieuwd, voorzichtig aftasten van het leven.
Dan laat de film onverwacht zijn reserves varen en explodeert in een hallucinerende ode aan het universum, dat net als de mens door een cyclus van geboorte en dood moet gaan. De montage bevrijdt zich van het vaste tijdsverloop. 'Kun je in een eeuwig nu leven, zonder verleden en toekomst?', is de vraag die ergens halverwege wordt gesteld. Achter de vertelling over de verlamde man en zijn verpleger verschuilt zich de ware kern: een meditatie over onze plaats in de kosmos - onbeduidend en toch groots. Het is allemaal samengebald in die lange, majestueuze opname van een geboorte. Mundane History werd ondersteund met een bijdrage uit het Hubert Bals Fonds.