Hadewijch

Céline is novice in een klooster en naar de smaak van de moeder-overste te fanatiek is in haar geloofsovertuiging. Céline ziet zichzelf als de bruid van God en om - net als de dertiende eeuwse Vlaamse Hadewijch - dichter bij haar Geliefde te komen, hongert ze zichzelf uit. De orde besluit haar uit te zetten. Buiten het klooster komt Céline in contact met de jonge Nassir met wie ze naar het Midden-Oosten vertrekt om zichzelf in een extreme geloofsdaad op te offeren voor haar God. Net als in zijn vorige films toont de Franse regisseur Bruno Dumont dat de mens niet ver van de barbaar afstaat, dit keer in de context van religie. Dumonts Hadewijch is niet geïnteresseerd in een specifiek conflict of een specifieke religie, maar in de psychologie van het fanatisme. Kreeg op het filmfestival van Toronto de prijs van de internationale filmkritiek.