Tom, Tom, the Piper's Son

Een film uit 1905, waarschijnlijk gefilmd en geregisseerd door G.W. ‘Billy’ Bitzer, en bewaard gebleven op papierprint. Haast bij toeval ontstaat een nieuwe film, door deze film in alle eerbied te onderzoeken. De montage en mise-en-scène zijn pre-Griffith. Het is een bevlogen eerste stap in een richting van cinematografische ontwikkeling waarvan de waarde pas recentelijk is herontdekt.
Mijn camera zoomt in, om de oneindige rijkdom te accentueren, op zoek naar ongerijmdheden in het verhaal. De camera schept genoegen in het bizarre, menselijke fenomeen verhalen vertellen en droomt ervan elke voorbije tijd uit de visuele grofheid van film te lezen: dromen binnen een droom!
Daarnaast wilde ik het actuele heden van film laten zien, om aan te wijzen welke kracht die heeft. Een reeks beelden trekt langs het brein, genoeg gelijkend en voldoende verschillend om de ogen de illusie te geven dat ze een arm zien heffen of een deur sluiten. Ik wilde die poliritmische botsingen tussen donker en lichte tweedimensionale krachtvelden naar voren halen, de strijd binnen het kader voor de identiteit van vorm… ik wou doordringen tot in het microbische korrelpatroon zelf, een chemische verspreidingspatroon dat elk frame, elke koude still uniek maakt… tot leven gewekt door successievelijk de 16-24 frames per seconde die ons netvlies bestormen, en een zinderende energie oproepen (de korrels! de korrels!). (KJ)