L'apprenti

Net als in zijn korte film Du soleil en hiver (2005) keert boerenzoon Samuel Collardey in zijn speelfilmdebuut L'apprenti terug naar zijn roots. Hij schetst een sympathiek beeld van de boer Paul. Hij helpt zijn dochter met haar huiswerk, en heeft daarnaast een stagiair, die hij ook op onnadrukkelijke wijze probeert te helpen en sturen.
Volgens de regisseur is de film mede geïnspireerd door Le vieil homme et l'enfant (Claude Berri, 1967), waarin een vader-zoonrelatie ontstaat tussen een onderduikend jongetje en een collaborerende boer. Ook in L'apprenti ontstaat een dergelijke relatie tussen de leerling en de onconventionele boer.
Het boerenleven is hard, bewijst het slachten van een varken in de eerste vijf minuten van de film. Als Mathieu, stagiair van de landbouwschool, met zijn handen in de ingewanden van de zeug wroet, merkt hij op dat dat lekker warm is. De dingen die Mathieu op school leerde, gelden niet op de boerderij van Paul, die zijn beesten niet als producten ziet en vindt dat je niet de hele dag hoeft te werken. Langzaam komt Mathieu los en leert genieten van het ritme van de seizoenen. Het onbegrip tussen en hem en zijn gescheiden ouders, die de keuze voor zijn opleiding niet begrijpen, blijft echter bestaan.