Jay

Jay was een jonge schoolmeester. Hij werd bruut vermoord tijdens wat lijkt op een seksuele misdaad, waarbij duidelijk werd dat hij gay was. Een televisieploeg ziet er een verhaal in en begint aan een manipulatieve reconstructie van zijn leven en dood. De film volgt de televisieploeg zo op de huid dat hij het karakter krijgt van een fake-documentaire.
Het belangrijkste deel van de film speelt zich af in de kleine plattelandsgemeenschap waar Jay vandaan komt.
Jay zit vol heftige, soms bewust overdreven emoties. De televisieploeg zet de mensen aan tot uitbundig huilen. Deels is dat ook authentiek en eigen aan de lokale rouwcultuur; echt en onecht blijven permanent door elkaar lopen. De kleine gemeenschap wordt overgehaald hun dramatische belevenissen nog eens na te spelen, maar tijdens het nabootsen komen de originele emoties weer boven. Ook de televisieverslaggever die aanvankelijk slechts komt voor een goed onderwerp, raakt toch écht betrokken. Niet toevallig heet de verslaggever ook Jay.
Jay heeft zichtbaar meer stijl en meer visuele charme dan het schaamteloze televisiegenre dat het parodieert. De regisseur is duidelijk zeer betrokken en maakt effectief gebruik van zijn eigen ervaring met televisie. Zo is de gay-thematiek niet alleen deel van de sensatiezucht van de televisiemakers, maar ook onderdeel van de soms campy en zwoele vorm van de film zelf. (GjZ)