Acácio

Tussen 1918 en 2008 woonden de beeldend kunstenaars Acácio Videira en Maria da Conceiçao op drie continenten. Na een jeugd in Vila Real in Portugal emigreerden ze naar Angola. Na de Angolese onafhankelijkheidsoorlog in 1975 voelden ze zich daar niet meer welkom en vertrokken naar Brazilië.
Marília Rocha legde de geschiedenis van het echtpaar vast vanaf hun huwelijk tot aan de dood van Videira in 2008. Ze maakte gebruik van het werk en de foto's en smalfilms die Videira gedurende zijn leven maakte. Aan het begin van de ruim twee jaar die ze aan de film werkte was Videira suf en vergeetachtig, maar gaandeweg kreeg hij weer fut en lepelde diverse anekdotes op.
Acácio is een filmische lappendeken van het verleden van Videira en zijn vrouw. Rocha, die eerder een experimentele documentaire draaide over Braziliaanse 'cowboys', was nooit van plan een biografie te maken. Haar ging het erom een verband te leggen tussen de drie landen en hun bewoners, en te reflecteren op de koloniale betrekkingen, het leven als expat, de onafhankelijkheidsoorlog en het geheugen.
Dat Videira niet meer helemaal helder is, maakt de film af en toe pijnlijk om naar te kijken. Des te roerender is het als hij een Angolees herkent die zich als een zoon door hem behandeld voelde. Acácio werd geproduceerd door het Braziliaanse filmcollectief Teia, waarvan Rocha een van de oprichters is. (GT)