In 1971 werd Loden onverwacht de lieveling van het filmhuispubliek en onderscheidde zij zich als eerste vrouwelijke regisseur van een in de bioscoop uitgebrachte speelfilm sinds Ida Lupino. De winnaar van de prijs van de critici in Venetië in 1970 mocht dan gewaardeerd worden door de kritiek, het gewone publiek liep er niet voor uit; haar film werd maar in één bioscoop in New York uitgebracht. Terwijl Chantal Akerman, Sally Potter en Yvonne Rainer een begrip werden in de feministische filmtheorie, wordt Loden in elke belangrijke tekst binnen het genre genegeerd.
Wanda, op Cassavetesachtige, cinéma-vérité-achtige wijze gefilmd op grofkorrelig 16mm-materiaal, is het verhaal van de onwaarschijnlijke verbintenis tussen een door haar man gedumpte mijnwerkersvrouw uit Pennsylvania (gespeeld door Loden) en een kruimeldief die haar overhaalt om samen 'een kraak te zetten'. Er was geen storyboard, er werd niet gerepeteerd, en bijna alles wat is gefilmd is ook gebruikt voor deze anti-Bonnie and Clyde-roadmovie. Dat Loden werkte met 16mm-omkeerfilm, werd ingegeven door de noodzaak de kosten te beperken, zodat ze nieuwe manieren kon uitproberen om fictie en documentaire te combineren.
Met chronische vreugdeloosheid toont Loden wat het betekent om een beschadigde, vervreemde vrouw te zijn. ‘Waar ga je heen als je het enige leven dat de maatschappij toestaat verwerpt? En als een vrouw haar vrijheid verkrijgt, wat kan ze er dan mee? De antwoorden: nergens en niets.’
Filmmaker
Barbara Loden
Productieland
VS
Jaar
1971
Festivaleditie
IFFR 2008
Lengte
102'
Medium/Formaat
35mm
Taal
Engels
Producent
Harry Shuster
Sales
Parlour Pictures
Scenario
Barbara Loden
Camera
Nicholas T. Proferes
Editor
Nicholas T. Proferes
Cast
Barbara Loden, Michael Higgins
Filmmaker
Barbara Loden
Productieland
VS
Jaar
1971
Festivaleditie
IFFR 2008
Lengte
102'
Medium/Formaat
35mm
Taal
Engels
Producent
Harry Shuster
Sales
Parlour Pictures
Scenario
Barbara Loden
Camera
Nicholas T. Proferes
Editor
Nicholas T. Proferes
Cast
Barbara Loden, Michael Higgins