Un chant d'amour

Vanwege de expliciet homoseksuele inhoud was Un chant d'amour lang verboden en nam Jean Genet er later ook afstand van. Filmmaker en criticus Jonas Mekas smokkelde de film aanvankelijk in stukken de VS binnen, die hij in zijn kleren verstopte. De film zit ergens tussen pornografie, surrealisme en poëtisch realisme in, en er is nauwelijks sprake van een plot. Hij speelt zich af in een Franse gevangenis, waar een cipier er een voyeuristisch genoegen in schept masturberende gevangenen te observeren.
De film is duidelijk beïnvloed door de filmstijl van zijn vriend Jean Cocteau, evenals door de film Fireworks van Kenneth Anger. Ondanks deze invloeden is de toon en inhoud typisch Genet. Gevangenen, bloemen, agressieve seks, onbeantwoorde liefde - het zijn allemaal thema' s in zijn geschreven werk.
Omdat Genet wist dat zijn 'muziekfilm' zwijgend zou zijn, creëerde hij visuele verbanden met muziek, zoals enkele dansscènes. Hij gebruikt geen geluid en dwingt de kijker zich zo volledig te concentreren op close-ups van gezichten, oksels en halfstijve penissen. De erotische sfeer van de film wordt gezien als een vormende factor voor de films van Warhol, Jarman en Fassbinder. De scène waarin twee gevangenen een sigaret delen door de rook via een rietje in elkaars mond te blazen is ongetwijfeld een van de wellustigste in de filmgeschiedenis.