RAZZLE DAZZLE the Lost World

Ken Jacobs is een virtuoos, ja een magiër, in het veranderen, vervormen, verstoren en vernieuwen van bestaande filmbeelden. Dat kunnen zijn eigen beelden zijn, maar ook het oudste filmische archiefmateriaal. Voor RAZZLE DAZZLE the Lost World vertrok hij vanuit een vroeg filmpje van Thomas Edison voor een avontuurlijke reis door tijd en celluloid. De eigenlijke maker was A.C. Abadie, die werkte voor het bedrijf van Edison. Het filmpje stamt uit 1903 en het is een opname van mensen in een ronddraaiende kermisattractie. Als door een microscoop onderzoekt Jacobs iedere beweging en iedere cel in het materiaal, dat onder zijn handen tot leven komt. Daarnaast gebruikt hij andere historische beelden, zoals zogenaamde stereoptische foto's die diepte suggereren, in zijn verhaal over een 'verloren wereld'. Die kwalificatie zal niet alleen slaan op het leven aan het begin van de twintigste eeuw, maar vooral ook op het filmische medium dat hij onderzoekt.
Als in een visuele dans zit het werk vol herhalingen, die een bewust bezwerend effect hebben en die het oorspronkelijke documentairemateriaal omvormen tot wat je eerder een hallucinatie zou kunnen noemen.
De film neemt de tijd - en de ruimte, zou je kunnen zeggen - om de oude beelden grondig te deconstrueren en van een nieuw leven te voorzien. Een leven vol geheimzinnigheid en dubbele bodems. (GjZ)