Phase IV

Gek genoeg heeft de enige film van Saul Bass - de vindingrijke meester van de titelrol - zelf geen titelrol. Het verhaal begint in de ruimte, met een shot van de zon die een flikkerend licht afgeeft. Een kolonie mieren lijkt een signaal te hebben opgepikt via het licht, iets wat haar hogerop brengt op de evolutionaire ladder, iets wat haar een doel geeft, het verlangen de planeet te domineren. Eerst concentreren de mieren zich op het elimineren van hun grootste vijanden: spinnen, muizen, hagedissen. Later richten ze al hun aandacht op het meest geavanceerde schepsel op de planeet: de mens. De verschillende fasen in de film refereren aan de evolutiefasen die de mieren doorlopen om hun dominantie over de mens te verzekeren.
Bass heeft het verhaal zo effectief om de mieren heen opgebouwd dat hun vanzelfsprekend natuurlijke handelingen een grotere betekenis krijgen. De film bevat enkele verbazingwekkend roerende scènes met de insecten.
Phase IV is een uniek staaltje surrealistische sciencefiction. De film, zoals te verwachten is van de visueel inventieve Bass, zit prachtig in elkaar. Sommige delen doen denken aan een kunstinstallatie, zo perfect vormgegeven en uniek zijn ze. Met name de scène waarin Kendra, Jim en de central ant intelligence samenkomen, is een magische, expressionistische collage van abstracte beelden, weerspiegelingen, overvloeiers en gestapelde beelden.